هی فلانی !

دیگر هوای برگرداندنت را ندارم.

هر جا که دلت می خواهد برو،

فقط آرزو می کنم...

وقتی دوباره هوای من به سرت زد ، آنقدر آسمان دلت بگیرد که با هزار شب گریه ی چشمانت

باز هم آرام نگیری.

و اما من...

بر نمی گردم که هیچ!

عطر تنم را هم از کوچه های پشت سرم جمع می کنم،

که نتوانی لم دهی روی مبل راحتی،با خاطراتم قدم بزنی.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: